tijdelijke gedachten

Rufus Ketting en Suus Allewelt, grafisch ontwerpers, zijn de bedenkers van bovenstaande poster. Tijdelijkheid is niet te benoemen, maar wel te beschrijven.. Dat is het mooie ervan, dat het je dwingt om in metaforen te denken... Klik voor meer wonderlijke gedachten van Rufus & Suus op:

http://www.humobisten.com/
http://suzanneallewelt.blogspot.com/

hoe de lijnen los komen

Henriëtte Waal maakte deze foto en is mijn super-compagnon voor de 1e interventie. Henriëtte Waal brengt als ruimtelijk ontwerper de grote en kleine schaal bij elkaar, 1:1, op locatie. Met aanzetten en mogelijkheden van een plek initëert ze nieuwe ruimtes of een nieuw gebruik. Klik voor recent werk van Henriëtte op
http://www.sundayadventureclub.nl/beautyadventuregallery/

ondertussen (the making of)

- Haar snelle hoes moest eigenlijk een loper voor de strotribune zijn
- Die loper had zelf een zachte stro-auto moeten zijn
- Die stro auto was eerst bedoeld als zitzak
- Maar dat was het allemaal nèt niet, helemaal niet zelfs
- En toen we dat zagen gooiden we uit wanhoop de verhuis-strepen over de Toyota
- En WAAUW daar stond ze dan, de kleine blits te zijn...

toen (vervolg)

"Als eerste vingeroefening heb ik kratten natuursteen letterlijk laten parkeren op het tijdelijk parkeerterrein 'A2'. Je kunt kratten ergens ‘parkeren’ als opslag, dan staan ze vooral in de weg, of je kunt de verbeelding van dat parkeren proberen fysiek te maken, en door deze gammele objecten aandacht te geven (het schilderen met de hand) hun een meerwaarde proberen te geven. De nieuwsgierigheid van kinderen tijdens het schilderen bewijst dat dit kan werken. De kratauto’s zijn geen kunstwerk op zich, het zijn props. Ze zijn het décor, de aanleiding van de drive-in bioscoop.”

toen

in het begin (vervolg)

- En in wat voor wereld zijn we vandaag dan beland?
- Het is moeilijk te zeggen... Een wereld van proberen. Een wereld uit een film. Een wereld van verschil, vraagteken? Een wereld, van rijtjes ietsen en net niet nietsen puntje puntje puntje...
- Een wereld waar auto's van kratten zijn opgebouwd, net als in de stenen tijdperk...

in het begin

- Hoe ging het ook al weer in het begin?
- Er waren kratten, een stuk of 200, ergens eind april
- Of ik iets met die kratten kon, vroeg de telefoon op een vrijdagochtend
- Kratten kun je stapelen, dacht ik, je kunt ze zomaar stapelen, of juist als iets stapelen
- .... Iets.... dat is zo’n lastig ding, wanneer is iets ècht iets, elke keer wéér weet ik het niet
- Wat heb je nodig om iets te maken
- Wat moet je doen en wat moet je laten?
- Die kratten werden auto’s; niet dat iemand het door had
- En die kratauto’s die wilden wat
- Die wilden het décor van iets zijn
- Daar heb je dat iets weer
- Dat iets werd een drive-in: krat-stapelen-parkeren-kratauto-auto- weg- dromen- rijden- arriveren-parkeren
- Wat een mooi rijtje...

gevonden schoonheid

Een huisje van beton, als een stadspoort maar dan op de schaal van een zesjarige...

tijdelijke berg

Is dit een berg overlast of een berg mogelijkheden? Ik denk het tweede. Hoe vaak heb je de kans om je eigen stadsgezicht onder een nieuwe hoek te zien?

tijdelijke logica

Één van mijn eerste foto's in Nieuw-Vennep. Aan de Doorbraak (een 'verzonnen' straat, die eerder niet bestond) vond ik een tijdelijk parkeerterrein: de platen waren in de haast dan linksom en dan rechtsom geplaatst... Ik zou de auto's wel eens willen zien die zich in deze logica zouden kunnen voegen...